Benido(-de-bos)
Geum sylvaticum
Rosaceae
Nom en français : Benoîte des bois.
Descripcioun :Aquesto benido trachis en coulounìo dins li bos, éusiero e suviero subretout sus siliço. Douno d'èr à l'erbo-de-sant-Benòni, pamens rebalo au sòu e porto de flour pu grando un pau aranjado. Apoundèn que li fueio de la cambo rèston pichouneto.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr la benito-de-bos, pamens sarié bèn proubable qu'ague li mémi prouprieta que sa cousino Geum urbanum.
Port : Erbo
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Geum
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2,5 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Abriéu à mai
Liò : Éusiero
- Suviero
- Tepiero
- Orle de bos
Estànci : Mesoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Geum sylvaticum Pourr. [1788]
Erbo-de-taurèu(-clinado)
Orobanche cernua
Orobanchaceae
Nom en français : Orobanche penchée.
Descripcioun :Aquesto erbo-de-taurèu, pulèu raro au nostre, parasito l'aussent-marin, Artemisia caerulescens. L'atroubarés, adounc, majamen en ribo de mar ounte flouris à la primo. Se pòu pamens vèire sus lou viro-soulèu, es alor naturalisado. Se recounèis à si flour dóu cor blanc emé lou soumet d'un vióulet o d'un bèu blu prefouns. Coumpara emé l'erbo-de-taurèu-de-Grenier que ié sèmblo proun e que parasito li lachugo.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : ges
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Orobanche
Famiho : Orobanchaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 12 à 16 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Na Cl
Autour basso e auto : 0 à 200 m
Aparado : Noun
Abriéu à jun
Liò : Mar
- Relarg sala
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Orobanche cernua Loefl., 1758